سازهایی در سبک کلاسیک

موسیقی کلاسیک اصطلاحی عام است که به موسیقی هنری اروپا اطلاق می‌شود. شروع این سبک از موسیقی مربوط به سال ۵۰۰ پس از میلاد است.در این سبک از موسیقی ساز های بسیار زیادی مورد استفاده قرار می گیرد.

سبک موسیقی کلاسیک

سبک موسیقی کلاسیک چهار دوران را شامل می‌شود که عبارتند از: دوران باروک، دوران کلاسیک، دوره رمانتیک و دوره کلاسیک مدرن.

موسیقی کلاسیک Classical Music سبکی است که ریشه در سنت، آداب و رسوم و فرهنگ غرب دارد. این موسیقی ریشه در تاریخ تمدن و مذهب دنیای غرب و خصوصا منطقه اروپا دارد.

موسیقی کلاسیک در دوره‌های مختلف، حالت و الگوهای متفاوتی داشته است و بر این مبنا، به دوران کهن (تا انتهای قرن پنجم میلادی)، دوران اولیه (ابتدای قرن ششم تا انتهای قرن شانزدهم که محدوده‌های سده‌های میانه یا قرون وسطی و رنسانس را شامل می‌شود)، دوران قواعد مشترک (ابتدای قرن هفدهم تا ابتدای قرن بیستم که محدوده‌های باروک، گالانت، کلاسیک و رمانتیک را در بر می‌گیرد) و موسیقی معاصر (از ابتدای قرن بیستم تا امروز) تقسیم‌بندی می‌شود.

تاریخچه موسیقی کلاسیک

اگرچه عموماً سال‌های بین ۱۷۵۰ و ۱۸۲۰ به عنوان دوره‌ی کلاسیک در موسیقی غربی شناخته شده است، ولی لغت «کلاسیک» اصطلاحآً به معنای هنر موسیقی غربی شامل انواع سبک‌های موسیقی غرب از قرن نهم تا دوره‌ی حاضر به‌ویژه قرن‌های شانزدهم یا هفدهم تا قرن نوزدهم در نظر گرفته می‌شود.

سازهایی که در سبک کلاسیک نواخته می شود:

پیانو و سازهای زهی:

ویولن، ویولا، ویولن سل، چلو (cello)، کنتر باس (contrabass)

سازهای بادی چوبی :

همانند فلوت، ابوا (oboe)، کلارینت، باسون (bassoon)، ساکسیفون، پیکولو

سازهای بادی برنجی:

شامل ترومپت، هورن (horn)، ترومبون (trombone)، توبا (tuba)

و سازهای همانند تیمپانی (timpani)، طبل بزرگ و …